Ondergrondse schuilkelder onder het kerkplein van Balgerhoeke.
Deze kelder, gelegen vóór de Sint-Antoniuskerk, werd gebouwd in 1942-43 door de Duitse bezetter maar nooit door hen gebruikt. Na de bevrijding werd hij nog een tijdje gebruikt door de Canadezen voor verzorging van hun gewonde soldaten. Na het vertrek van de Canadezen werd de schuilkelder afgesloten en vergeten...…….
Al die jaren bleef de schuilkelder onaangeroerd en is eigenlijk een tijdcapsule, de kelder is ongeveer 10 bij 15 meter en bestaat uit stortbaden, toilet en schuilruimte. De betonnen muren, tegels en zoldering zijn nog in goede staat, zelfs de elektriciteitsleidingen hangen nog op hun plaats. Het enige minpunt is dat het grondwater vrij spel had, de kelder loopt halfvol met water.
Tijdens de Open Monumentendag in 2018 werd de schuilkelder op het kerkplein van Balgerhoeke exclusief opengesteld voor het publiek.
Onder de stalen platen bevind zich de ingang van de schuilkelder.
De ingang van de schuilkelder na het verwijderen van de stalen platen.
Na een tiental treden komt men aan de eerste stalen deur.
De "buitendeur".
Men komt binnen in een kleine ruimte met twee andere deuropeningen die toegang geven tot wasruimte en schuilplaats.
De eerste ruimte.
Wc en wasplaats. De houten deuren hangen nog recht maar zijn volledig verot.
Een tweede ruimte met nooduitgang, duidelijk te zien op de muren is de stand van het grondwater.
Bij het binnenkomen van de derde ruimte ligt de verrotte deur op de grond.
Ook hier een sanitair kamertje.
Overal rotte deuren.
In elke ruimte aanwezig zijn deze haken, waarschijnlijk voor zitbanken.
De originele elektriciteitskabels en verlichting zijn nog aanwezig.
Richting uitgang.