Het monument aan Oostwinkelbrug voor Luitenant Paul Legros.

26 mei 1940, de bijna 24 jarige luitenant Paul legros, Commandant van de 1ste compagnie van het 1ste regiment Karabiniers, krijgt het bevel om met twee pelotons de oprukkende Duitsers tegen te houden om zo een omsingeling te verhinderen. Ook het 1ste peloton van de 4de compagnie Mitrailleurs onder leiding van Olt. Georges Cassart gaat mee als versterking.
De gevechtsgroep zet zich in beweging richting Wagenmakersstroom die al overschreden is door de Duitsers. Met de luitenant op kop wordt er een tegenaanval gedaan, de mitrailleurs dekken de vooruit stormende Karabiniers. Maar al vlug slaat het noodlot toe voor luitenant Legros, al vurend met zijn machinepistool wordt hij dodelijk getroffen door vijandelijke kogels en zakt stervend ineen. Onmiddellijk wordt het bevel van de groep overgenomen door luitenant Van Hamme en de aanval gaat verder.
De Duitsers, enorm verrast door de harde tegenaanval, worden weer over beek teruggeworpen, maar tijdens de gevechten vallen er nog meer slachtoffers aan Belgische zijde. De mitrailleurschutter van de gevechtsgroep wordt dodelijk getroffen aan het hoofd, ook korporaal Marcel Bibelot wordt midden in het voorhoofd geraakt door een Duitse kogel. Ook mitrailleurschutter Vincent De Ruyck wordt getroffen aan zijn dij door een vijandelijke kogel maar hij blijft doorvuren en weigert om geëvacueerd te worden zolang de aanval duurt. Onverwacht krijgt de gevechtsgroep nieuwe versterkingen van de 2de compagnie en kent de tegenaanval succes, de vijand wijkt en de dreigende omsingeling is afgewend.
De gewonden worden vlug afgevoerd terwijl de gesneuvelden op de akkers blijven liggen. Zo blijft ook de gesneuvelde luitenant Legros liggen tussen de andere gesneuvelde Belgen en Duitsers op de akker aan Veldekens.
Zijn lichaam wordt weer gevonden na de wapenstilstand door Achiel Lambert, lid van de Luchtbescherming van Oostwinkel. Hij lag nog op de plaats waar hij sneuvelde dichtbij de Wagenmakersstroom, de luitenant lag op zijn buik en toen de mannen van de bergingsdienst hem op zijn rug wilden draaien viel zijn portefeuille uit zijn jas, leeggeplunderd …………………

De familie van de Luitenant liet na de gevechten van 1940 een gedenksteen plaatsen op de plaats waar hij gesneuveld was.

In de jaren na 1940 kwamen jaarlijks familieleden van " hogen komaf " het monument in de akker bezoeken, zij stonden er te bidden. De herdenking werd toegelaten door de Duitse bezetter.

Naarmate de jaren verstreken en het monumentje in verval raakte, deinde ook het bezoek uit. 

Het monument midden in de akker.

De plaats waar het monument geplaatst was in 1940.

De Wagemakersbeek in mei 2019, een tiental meter in deze velden stond het monument van de Luitenant.

In 1960 is er een ruilverkaveling van de omliggende akkers aan Veldekens, door die ruilverkaveling wordt het monument verwijderen, de vader van Marc Van de Walle, Urbaan, landbouwer aan Veldekens, heeft toen het monument gered door het mee te nemen naar huis en het steeds verder te bewaren.

Op zaterdag 20 mei 2017, ging de jaarlijkse herdenking door aan Oostwinkel brug betreft de slag bij deze brug in de meimaand van 1940 - WOII .
Guido Engels was eveneens aanwezig om enkele foto's te nemen voor het archief, toen plots Marc Van de Walle ( hij woont vlakbij de brug op Vaartkant ) hem aansprak dat er sinds jaren een soort van grafsteen op zijn woonerf stond opgestapeld. 

Na overleg met NSB en de gemeenten Zomergem en Maldegem, werd er beslist om het verdwenen monument terug te plaatsen aan het einde van de Langestraat nabij Oostwinkelbrug.

De terugkeer van het monument is de verdienste van velen. Van links af Marc Van de Walle en Linda François, die de steen be-waarden, Ronny De Rocker (NSB), steenkapper Gerrit Van Acker, kruismaker Johan Vermeire en projectleider Guido Engels.
Foto - Nieuwsblad.

Op zondag 18 mei 2019 werd het momument officieel onthuld.

Projectleider Guido Engels gaf een woordje uitleg.

Met verenigde krachten werd de Belgische vlag van het monument gehaald.

Het monument.